Καθώς οι γιορτές πλησιάζουν, κοντοζυγώνει και ένα κράμα συναισθημάτων για γονείς και παιδιά: ενθουσιασμός, ευγνωμοσύνη, στρες και προσδοκίες…Καθώς λοιπόν μπαίνουμε στην γιορτινή αυτή περίοδο ας δούμε 2 βασικά πράγματα που θα ήθελαν τα παιδιά σας να έχετε υπόψιν, αλλά δεν μπορούν να σας πουν:
Πρώτον, είναι αδύνατον για εμένα (το παιδάκι σου) να καταλάβω το μέγεθος της προσπάθειας, του χρόνου, της ενέργειας, των χρημάτων και του προγραμματισμού που αφιέρωσες μαμά για να γίνουν πραγματικότητα οι ωραίες γιορτινές στιγμές μας. Δεν γίνομαι αχάριστος/-η επίτηδες, απλά έχω περιορισμένη κατανόηση των πραγμάτων που κάνουν οι μεγάλοι.
Είναι σίγουρα απογοητευτικό όταν οι απαιτήσεις μας δεν συνάδουν με την αντίδραση των παιδιών μας. Για παράδειγμα φανταστείτε να ξυπνάτε πρωί πρωί και να φτιάχνετε ομελέτα για το παιδάκι σας προκειμένου να προλάβετε να πάτε στο παγοδρόμιο το μεσημέρι και εκείνο να σας λέει:
“Ομελέτα; Εγώ ήθελα ψωμί με μέλι! ”
“Δεν μου αρέσει το παγοδρόμιο!”
“Έχει πολύ κρύο εδώ, θέλω να φύγουμε από το παγοδρόμιο να πάμε στον παιδότοπο!”
Όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε αυτή την κατάσταση, είτε στις γιορτές είτε όχι και είναι δύσκολες στην διαχείριση τους. Είχαμε μεγάλες προσδοκίες και θέλαμε να ευχαριστήσουμε το παιδί ή τα παιδιά μας, βάλαμε τα δυνατά μας για να κάνουμε ωραίες αναμνήσεις και τα παιδιά δεν είναι χαρούμενα ή γκρινιάζουν ή είναι κατσουφιασμένα. Σε αυτές τις στιγμές, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να επικυρώσουμε τα δικά μας συναισθήματα της απόγνωσης, απογοήτευσης ή εκνευρισμού και να μην τα αγνοήσουμε, καθώς είναι απολύτως φυσιολογικά, ενώ παράλληλα θυμόμαστε πως τα παιδιά μας δεν γίνονται επίτηδες αχάριστα. Πολύ απλά δεν μπορούν να καταλάβουν, όσο και αν εξηγούμε με την λογική, το μέγεθος της προσπάθειας που καταβάλαμε για να υλοποιηθούν όσα βιώνουν εκείνη τη στιγμή (πχ πόσο νωρίς ξυπνήσαμε, πόση ώρα ψάχναμε για πάρκινγκ, πόσο περιμέναμε στην ουρά για το παγοδρόμιο κλπ).
Λόγω του αναπτυσσόμενου ακόμα εγκεφάλου τους και την περιορισμένης αντίληψης τους, τα παιδιά δεν έχουν τις ίδιες εμπειρίες με τους ενήλικες και κατανοούν μόνο αυτά που συμβαίνουν στον παρόντα χρόνο, στο εδώ και τώρα. Προετοιμάζουμε λοιπόν τον εαυτό μας για κάθε στιγμή, είτε καλή είτε κακή, και θυμόμαστε ότι η απογοήτευση ή η γκρίνια των παιδιών μας δεν σχετίζεται με το αν είμαστε καλοί γονείς ή όχι. Αυτές οι στιγμές είναι εξαιρετικές ευκαιρίες για συναισθηματική εκμάθηση, όπως λέμε στο Εργαστήριο Υπέροχα Νήπια, προκειμένου τα παιδιά να κατανοήσουν ότι τα συναισθήματά τους είναι φυσιολογικά, και να βρουν υγιείς τρόπους να τα εκφράσουν και να τα διαχειριστούν.
Δεύτερον, ναι εγώ (το παιδάκι σου) απολαμβάνω πολύ τα δώρα, τις εξόδους και τα σχέδιά μας. Ωστόσο, η πιο αγαπημένη μου στιγμή είναι όταν περνάμε χρόνο μαζί και συνδεόμαστε.
Η σύνδεση και ο ουσιαστικός χρόνος που περνάμε μαζί με τα παιδιά δεν προϋποθέτει δώρα, παιχνίδια, μεγάλες εκδηλώσεις και τραπέζια. Συμβαίνει στις μικρές καθημερινές στιγμές όταν γελάμε μαζί, μοιραζόμαστε ιστορίες από την καθημερινότητά μας, αγκαλιαζόμαστε, γαργαλιόμαστε και μοιραζόμαστε τα ενδιαφέροντά μας.
Φυσικά και μπορούμε να παίρνουμε παιχνίδια στα παιδιά, αξίζει όμως να γνωρίζουμε ότι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε είναι η απερίσπαστη προσοχή μας και να βρισκόμαστε ολοκληρωτικά παρόντες όταν περνάμε χρόνο μαζί τους. Συνεπώς, αυτές τις γιορτές σε συνδυασμό με τα δώρα και τις δραστηριότητες, ας πάρουμε λίγο χρόνο να ρωτήσουμε τα παιδιά μας για το αγαπημένο τους βιντεοπαιχνίδι, τι ακριβώς είναι που του αρέσει στον κάθε χαρακτήρα; Ποια ικανότητά του είναι η αγαπημένη του; Μόλις δείξουμε ουσιαστικό ενδιαφέρον δεν θα σταματάνε να μας μιλάνε για αυτό, ξεδιπλώνοντας έτσι και τον εσωτερικό τους κόσμο.
Οι μικρές πράξεις αγάπης δεν είναι και τόσο μικρές στην πραγματικότητα. Φτιάξτε έναν πύργο με τουβλάκια με τα πιο μικρά παιδάκια και δείτε τα να γελάνε καθώς προσπαθείτε μαζί να τον φυσήξετε για να πέσει, κάντε τους έκπληξη με ζεστή σοκολάτα πριν τον ύπνο κλπ.
Ελπίζω αυτές οι σκέψεις να σε βοήθησαν να επανεξετάσεις τις προσδοκίες σου και να αφαίρεσες από πάνω σου λίγο από το βάρος των γιορτών! Πάνω απ’ όλα, να ξέρεις ότι ακόμα και αν δεν το νιώθεις, είσαι ήδη πολύ καλός γονιός και κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Όταν κανείς άλλος δεν στο αναγνωρίζει, να ξέρεις ότι εγώ το βλέπω!
Comments